Algo que lles facía moita falta aos manifestantes de puño en alto, Internacional ou Os Pinos segundo conveña, e que aquí puidemos ver noutras convocatorias como as de Nunca Máis. O concepto de mani-festa-acción é cousa dos movimentos sociais deste principio de século, e naceu coas marchas antiglobalización.

Pero a festa do Orgullo vén de moito antes. Vén de reclamar a igualdade, a liberdade, o dereito a ser diferente, e tamén cousas moito máis serias como o placer polo placer.

O dereito a que nos gusten homes, mulleres, as gominolas de fresa, Ana Kiro ou mesmo OBK. A vivir como nos pete, e se a alguén non lle gusta que lle bote zucre. Mal non lle ha facer.